”To jest cudowny czas dzielenia się dobrem. Jesteście kochani. Gdańsk jest najcudowniejszym miastem na świecie. Dziękuję wam!” – te słowa zdążył jeszcze powiedzieć prezydent Gdańska Paweł Adamowicz, zanim podczas wypuszczania „Światełka do Nieba” jego światełko zgasło na zawsze.
Prezydent został brutalnie zamordowany podczas 27 finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
Morderca być może jest niepoczytalny i nie chcę pisać o motywach tego szaleńczego czynu, lecz zastanowić się ile jeszcze zła musi się wydarzyć, żeby obudzić nasze sumienia? Ważne, żeby ta śmierć, żeby ten wieczór nie poszły na marne.
Musimy być głośniejsi od krzyków hejtu. Jedynym narzędziem, jakie mamy, by go pokonać jest dobro. Brzmi to banalnie, ale tylko razem, pozytywnymi emocjami i uczuciami, miłością do drugiego człowieka możemy stawić czoła fali nienawiści, zła i nietolerancji. Niech ta tragiczna strata będzie krokiem do moralnej odnowy, niech skłoni nas wszystkich do refleksji dokąd zmierzamy?
Dokąd prowadzi język nienawiści ? Pamiętajmy Pawła Adamowicza nie jako polityka, ale jako człowieka, który zginął podczas pięknego gestu solidarności z innymi. Człowieka, który wierzył w dobro i pomoc bliźniemu. Człowieka, który na zawsze zostanie w naszych sercach.
